Stripmuseum - Brussel

Het is met grote droefheid dat het Belgisch Stripcentrum in zijn ‘Gallery’ het bijzonder deprimerende album ‘Geen been om op te staan’ exposeert. En ach, de auteurs verdedigen zich dat ze zulk een luguber onderwerp hebben gekozen door er prat op te gaan dat ze humor bedrijven met een dubbele bodem, of zelfs meer. Maar toch protesteren wij krachtig tegen deze hoogst vermakelijke reeks die reeds vele slachtoffers - bereidwillige slachtoffers, helaas! - heeft gemaakt onder de lezers van het weekblad Robbedoes: velen hebben ons verlaten na een onbedaarlijke lachbui.

J.C. De la Royère, Belgisch Stripcentrum.

Marc Hardy werd geboren in Luik, in 1952, en reeds op 14-jarige leeftijd zette hij zijn eerste stappen in de stripwereld. Hij levert een aantal losse bijdragen en illustraties, maar het is bij ROBBEDOES dat zijn levendige, nerveuze stijl op het juiste spoor belandt: in 1982 bedenkt hij samen met Raoul Cauvin ‘G. Raf Zerk’, waarmee ze de zwarte humor binnen ieders bereik brengen. Het wordt een hilarische reeks, ondanks het schijnbaar macabere onderwerp. Ze vertelt de avonturen van een jonge grafdelver/kerkhofbewaker met zijn turbulente gasten. De Dood is zeker niet zijn gemakkelijkste ‘klant’ - hij is niet altijd bepaald goedaardig - en dat betert er niet op als het Leven, met haar bloemen, haar onbekommerdheid en eeuwige jeugd haar intrek neemt op het kerkhof. Gelukkig beheert G. Raf Zerk deze kleine wereld, gasten inbegrepen, met de wijsheid van een goede huisvader... zolang je hem maar niet kwaad maakt! En begin vooral niet over een crematorium!

Album 29, ‘Geen been om op te staan’, zit boordevol zwarte humor met een macaber tintje, en is van de hand van het duo Cauvin & Hardy dat ook dit keer weer flink op dreef is. Als bonus en speciaal voor de verjaardagseditie van de reeks hoort bij dit album een bijlage van 16 pagina's met de tekeningen van de covers van ‘G. Raf Zerk’ in het weekblad Robbedoes.

Sophie Dumont, Dupuis.