Stripmuseum - Brussel

Olivier Schwartz wandelt in de sporen van het Gouden Tijdperk met een tekentalent dat geïnspireerd is op de grootmeesters van de Belgische semirealistische strip. Samen met zijn Brusselse kompaan werkt hij aan een detectivereeks waarin een knipoog naar Guus Slim nooit veraf is. Zoals Guus wil de rechtenstudent Atom een privédetectivekantoor lanceren. Hij haalt hiervoor de krachtpatser Jojo en de pittige Mimi in huis, een jonge vrouw die rookt … maar laat dat nu niet haar enige eigenschap zijn.

Fans van een streepje nostalgie zullen zich graag laten meevoeren door een dynamisch scenario, doorspekt met verwijzingen en helemaal in de stijl van Yann, en zullen smullen van de ingrediënten die tekenend zijn en blijven voor goede stripklassiekers.

Jean-Claude De la Royère, Belgisch Stripcentrum

Een nieuwe reeks met een held zoals uit de grote avonturenklassiekers, gesigneerd Yann en Schwartz.

1949. Het zomert in het naoorlogse Frankrijk. De jonge Atom Vercorian, zoon van een politieagent, wil privédetective worden en beslist om in plaats van zijn vader-de-commissaris op zoek te gaan naar de verloren juwelen van de Begum. De steenrijke Om Habibeh, echtgenote van de prins-sultan Aga Khan III, is immers het slachtoffer geworden van een bliksemsnelle en al even drieste roofoverval. In de aanloop naar de jaren 1950 haalde dit fait divers zowat alle krantenkoppen. Het album is een schitterende terugkeer naar de retrosfeer van het einde van de jaren 1940, boordevol knipogen en details.

Olivier Schwartz

Olivier Schwartz is een autodidact met een retro-futuristische stijl die wordt aangestuurd door de nieuwe klare lijn van Yves Chaland. Hij gaat aan de slag bij Robbedoes en Dupuis en werkt met scenarist Yann aan de avonturen van Robbedoes & Kwabbernoot: Piccolo in veldgroen en De luipaardvrouw, albums die wemelen van verwijzingen en grafische renvooien.

Yann

Hij stuurt het scenario als een orkestleider en is een fervent amateur van het juiste woord. Hij doorspekt elk van zijn creaties met sappige dialogen. Hoewel hij het potlood niet helemaal terzijde laat, is schrijven zijn ware passie. Zijn doortastende pit komt aan bod in het werk van Frank Le Gall (“Yoyo” en een episode van “Theodoor Cleysters”), Henriet (“Berentand”), Batem en André Franquin (“Marsupilami”), Olivier Neuray (“Witte nacht”), Morris (“Lucky Luke”). Vandaag is Yann ontegensprekelijk een van de veel te zeldzame en onmisbare scenaristen van het vak.

Uitgeverij Dupuis

Met de steun van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest