Stripmuseum - Brussel

De wereld van “Smarra”, waarmee Patrick Mallet ons laat kennis maken, is die van gruwelijke nachtmerries.  Met plezier levert hij zich over aan  lugubere uitspattingen, waarvan hij lijkt te genieten op een bijna perverse manier. Zijn rauwe, expressionistische manier van tekenen leent zich  perfect om Lorenzo, tijdens zijn slaap,  te laten afdalen in een onderaardse wereld van demonen en helse wezens.

De harde lijn en de speciale inkleuring door Laurence Croix geven meesterlijk de romantische sfeer weer, waarmee het werk van Charles Nodier is doordrenkt.  Op die manier slaagt Patrick Mallet erin om, met de nodige vindingrijkheid, een exacte weergave te creëren van de wereld van Nodier zonder teniet te doen aan de literaire kracht van zijn werk.

JC De la Royère, BSC

Charles Nodier (1783-1844) was, na Stendhal maar voor  Victor Hugo, één van de felste aanhangers van de nieuwe stijl, die het Classicisme de rug toekeerde.  Vanaf 1823 beheerde hij de “Bibliothèque de l’Arsenal” in Parijs.  Hij ontving er in zijn “salon de l’Arsenal” allerhande  kunstzinnige lieden. Hij was onder andere bevriend met Alfred de Vigny.

Smarra of de nachtelijke demonen verscheen twee jaar eerder.  De auteur liet hier zijn voorliefde blijken voor sentimentaliteit, exotisme en het bovennatuurlijke; dit alles speelde zich af tegen een historische achtergrond zodat het geschikt leek voor één of andere sombere toneelvoorstelling. De auteur slaagt erin de lezer mee te voeren in een droomwereld van melancholie en wangedrochten, dank zij een weelderige bewerking  van het oeuvre van Nodier. Zijn er gelijkenissen te bespeuren tussen zijn eigen levensloop en die van zijn personages ?  In alle geval is er in Smarra voor het eerst sprake van het feit dat de mens zijn angsten en psychotische trekjes verdringt naar het onderbewuste, waarna ze terug opduiken in dromen en nachtmerries. Toeval of niet, Charles Nodier stierf in zijn slaap...

Patrick Mallet had gemakkelijkheidshalve kunnen kiezen voor de bewerking van een mooi klassiek verhaal,  maar hij had het lef om ons een minder voor de hand liggende  19de eeuwse tekst voor te schotelen en is erin geslaagd ons hiermee te boeien.

Paul Herman, Glénat