Stripmuseum - Brussel

Zo ontstond er in 1953 te Brussel het agentschap Publiart, dankzij Raymond Leblanc, stichter van de Lombarduitgave, van het weekblad Kuifje en later ook van Belvision. Guy Dessicy, die sinds de begindagen tot in de jaren ‘80 aan het hoofd van dit agentschap stond, heeft alle schatten bewaard die de geschiedenis van Publiart hebben bepaald... de geschiedenis die ook het hele Belgische striplandschap vormgeeft.
Medewerker en persoonlijke vriend van Hergé, is Guy Dessicy, die evenveel passie koestert voor art nouveau en theater als voor het stripverhaal, niet alleen stichter van het Belgisch Stripcentrum, maar ook een echte cultuuromnivoor die Publiart helemaal ontwikkelde. Door de campagnes van Publiart, die vrij snel niet alleen beperkt bleven tot de pagina’s van het weekblad Kuifje, kreeg een groot aantal stripauteurs de kans om uit te groeien tot grote namen in hun kunst.

Kort na de Tweede Wereldoorlog richtte selfmade man Raymond Leblanc het tijdschrift Kuifje op. Het was een gunstige periode voor ondernemers met lef, en reclame was dan ook van bij het begin welkom in de kolommen van het tijdschrift. Geleid door een erg liberale ideologie en door het optimisme van zijn tijd, richtte Leblanc in 1953 ook het agentschap Publiart op. Via dit agentschap kon hij reclame in het tijdschrift plaatsen en spectaculaire campagnes op touw zetten om de verkoop te stimuleren, noodzakelijkerwijze met de medewerking van commerciële sponsors. Hij nam een dynamische jongeman aan die het hoofd van het bureau zou worden, Guy Dessicy, een ex-colorist van Hergé en een toekomstige “culturele agitator”. 
Jongeren waren een gegeerde doelgroep en adverteerders verdrongen elkaar op de drempel. Ze waren verrukt over de kwaliteit van de tekenaars die ze konden inhuren voor hun reclamestrips, de grote specialiteit van het huis. Halverwege de jaren zestig werden de reclamestrips van Publiart geleidelijk aan stopgezet. Het bureau van Guy Dessicy ging zich nu toeleggen op affiches; ook hier heeft het zich kunnen onderschei-den via enkele onvergetelijke slogans, door de creatie van mascottes die hun gloriemo-ment kenden en met theateraffiches die hun stempel hebben gedrukt op een hele gene-ratie.
Het Belgisch Stripcentrum is er trots op om u terug te voeren naar dit vergane tijdperk en u een collectie originele platen te laten zien die nooit eerder zijn tentoongesteld. Treed binnen in de wereld van een klein enthousiast team dat zijn inspiratie vond in de liefde voor kunst en communicatie.

Guy Dessicy

“Er bestaat geen toeval, er zijn alleen ontmoetingen.” (G.D.)

Onder impuls van zijn leraar, de dichter Edmond Vandercammen, bezoekt Guy Dessicy de “Grenier de la poésie” (Poëziezolder) van Géo Norge nog voor hij twaalf wordt.  Hij ontmoet er schrijver Marcel Dehaye, een vriend van Hergé. In diens kielzog wordt hij meegesleept in een kring van christelijke kunstenaars in Capelle-aux-champs, een bui-tenwijk van Brussel. Hij ontmoet er verschillende beroemdheden zoals de schrijver Jean Libert, de schilder Evany en Hergé, met wie hij bevriend geraakt.
Als assistent van Hergé bij de creatie van het magazine Kuifje wordt hij diens officiële colorist, en in de loop der tijden de colorist van de meeste tekenaars van het tijd-schrift… tot hij op een dag in 1953 aan de uitgever van Kuifje, Raymond Leblanc, voorstelt om zijn eigen reclamebureau te beginnen.
Guy Dessicy stond 35 jaar aan het roer van Publiart, een agentschap gespecialiseerd in publicitaire strips, maar ook in treffende slogans, een onmiddellijke erfenis van zijn literaire en poëtische aanleg.
Als hartstochtelijk beschermer van architecturaal erfgoed is Guy Dessicy een van de oprichters van het Belgisch Stripcentrum en de redder van het ‘Maison Cauchie’, een van de mooiste Art Nouveau huizen in Brussel.